Église Saint-Ouen
Hotels Rouen:
- Hotels Rouen
- Ibis Mercure Novotel Rouen (Beste prijs garantie)
De eerste kerk op de plaats van de huidige Saint-Ouen betreft een aan de apostelen Petrus en Paulus gewijde Merovingische basiliek. Nadat Saint-Ouen (een heilig verklaarde bisschop van Rouen, ook wel Audoenus genoemd ) in dit heiligdom is begraven in 684 komen talrijke bedevaarders zijn graf bezoeken. Halverwege de achtste eeuw is de kerk onderdeel van een benedictijnenabdij. Het bouwwerk is in 841 door de Vikingen geplunderd en in brand gestoken. Restauratie volgt in de tiende eeuw. Sindsdien draagt de kerk de naam Saint-Ouen. In 1056 vangt herbouw op grotere schaal aan. Uit dit Romaanse exemplaar is een twee verdiepingen tellende straalkapel behouden (Tour aux Clerxs).
De bouw van de huidige Saint-Ouen is gestart in 1318. De afmetingen zijn fors; zeker voor een abdijkerk. De lengte bedraagt 137 meter (De kathedraal is 135 meter lang) en het hoogste punt van het middenschipgewelf bevindt zich op 33 meter (Dit punt bevindt zich op 28 meter hoogte in de kathedraal). De Benedictijner gemeenschap heeft bewust de maten van de aartsbisschoppelijke kathedraal overtroffen. Waarschijnlijk hebben ze daarmee een statement willen maken.
Église Saint-Ouen gezien vanuit het park
De architectuur van de Saint-Ouen is grotendeels gerealiseerd in rayonante stijl. Deze stijl manifesteert zich in de Franse gotiek tussen circa 1250 en circa 1400. De bouw van het koor, de ringmuren van het dwarsschip, de viering, en de onderverdieping van de vieringtoren zijn afgerond in 1339. Gelijktijdig is aan de bouw van de laatste travee begonnen. Vooral de koorsluiting is bijzonder geslaagd; ranke vormen en statige waardigheid gaan daarin samen. Tussen de dubbele luchtbogen zijn straalkapellen met afzonderlijke daken geconstrueerd. In de rechterkruisbeuk bevindt zich de Porche des Marmousets. Boven dit portaal (tegenwoordig de toegang tot het kerkinterieur) rusten de gewelven aan één kant op twee hangende sluitstenen. De voetstukken van de posten en de middenpijler van het portaal zijn voorzien van veertiende-eeuwse bas-reliëfs met het leven van St. Audoenus.
De Honderdjarige Oorlog (1337-1453) vertraagt de bouw van de Saint-Ouen. Het noordtransept wordt in 1396 voltooid. Tijdens de Engelse bezetting (1419 tot 1449) worden de laatste bouwwerkzaamheden aan het zuidtransept afgerond. In de vijftiende eeuw is een gedeelte van het langschip verwezenlijkt, maar voltooiing vindt pas plaats rond 1549. In de toren zijn de lagen uit verschillende bouwperioden duidelijk te onderscheiden; de onderste laag met blinde bogen dateert uit de veertiende eeuw, de middelste is vijftiende-eeuws en de achthoekige toplaag stamt uit het begin van de zestiende eeuw.
Een aparte laatgotische voorgevel heeft moeten wijken voor een neogotisch exemplaar. Van de aangrenzende abdij is de zuidelijke kloostergang behouden (vijftiende eeuw) en het gebouw waarin de slaapzaal van de monniken was gelegen. Deze ruimte is in de achttiende eeuw omgebouwd tot stadhuis.
Saint-Ouen interieur
Enorme afmetingen (137 meter lang, 26 meter breed en 33 meter hoog), een indrukwekkende architectuur en schitterende gebrandschilderde ramen zijn verenigd in het kerkinterieur van de abdijkerk Saint-Ouin.
Ondanks de lange bouwperiode (van 1318 tot 1594) is er sprake van een harmonieus geheel. Dit is te danken aan de opeenvolgende bouwmeesters; zij hebben zich goed gehouden aan het ontwerp uit het de eerste helft de veertiende eeuw. Slechts in het langschip getuigen venstermaaswerk en de voet van de pijlers van de voltooiing in de zestiende eeuw. De opstand van het schip is ingedeeld in drie delen; hoge arcaden, een verfijnd triforium en bovenlichten. De enorme hoogte wordt geaccentueerd door de rankheid van architectonische elementen (zoals de dunne verticale kolommen) en het sporadische gebruik van kapitelen.
Interieur van de Saint-Ouin te Rouen
Dankzij het relatief grote raamoppervlakte baadt het interieur in gekleurd licht. Het resultaat is bijzonder sfeervol. Veel glas-in-loodramen zijn authentiek. De ramen in het koor dateren uit 1325-1338. In de kapellen rond het koor zijn veertiende-eeuwse ramen te vinden met gebeurtenissen uit het leven van heiligen als onderwerp. De roosvensters van het dwarsschip zijn vijftiende-eeuws. De noordkant heeft het Hemelse Gerecht als onderwerp en de zuidkant de Boom van Jesse. De bovenlichten van het schip dateren uit de zestiende eeuw. De noordkant is gewijd aan de patriarchen en de zuidkant aan de apostelen.
